Het vijfde album van Train is voor mij de eerste die ik hoor van deze band. De inmiddels overbekende hit "Hey, Soul sister" is een vrolijk nummer maar zeker niet het enige wapenfeit op "Save me San Francisco". Het album herbergt aanstekelijke pop-rock, gebracht door muzikanten die zich duidelijk goed voelen bij wat ze ten gehore brengen. De band brengt een duidelijk totaal-geluid, niemand eist de hoofdrol voor zich op of is nadrukkelijk aanwezig. Dit heeft wel als nadeel dat er nergens een echt "stempel" op het geluid van de band wordt gedrukt. "Breakfast in Bed" is een van de weinige wat meer eigenzinnige nummers tussen het luchtige up-tempo materiaal. "Marry me" is de enige ballad. Zanger Patrick Monahan komt goed tot zijn recht in dit nummer en bewijst dat hij ook een wat gevoeliger repertoire aankan. Voor het funky "I Got You" , het solide "parachute" en de eerste single en titelnummer "Save me San Francisco" zul je snel vallen. Ook "This ain't goodbye" en "Words" zul je meezingen nadat je het enkel malen hebt gehoord.
"Save me San Francisco" is een heel toegankelijk album, risicoloos maar daarom niet minder leuk om naar te luisteren.
Eric Krull
Geen opmerkingen:
Een reactie posten