Review: The King Of Limbs - Radiohead - 2011

King Of Limbs - Radiohead

Bij het beluisteren van nieuw materiaal van Radiohead ben ik toch altijd weer geneigd het met "Ok Computer" te gaan vergelijken, wat je natuurlijk niet moet doen. Het mag meteen duidelijk zijn dat "The King Of Limbs"  hiermee onmogelijk te vergelijken is. Radiohead is namelijk geen band die zichzelf wenst te herhalen. Ook niet als een vorig album een groot succes bleek te zijn. Van hoeveel bands kun je dat zeggen? Echter, hoe lovenswaardig dat ook mag zijn, het is geen garantie voor nieuwe grootse muziek. "The King Of Limbs" imponeert mij niet echt of het zou op "Give Up The Ghost" moeten zijn waar de vocalen wel erg mooi in elkaar overlopen en een heel apart sfeertje in het leven roepen. Dat is ook meteen wat men heeft getracht te bewerkstelligen. Het oproepen van een sfeervol geluid met vooral in de eerste nummers de nadruk op wat tegendraadse ritmes.

Met openingstrack "Bloom" wordt de toon gezet voor de eerste nummers van het album. De samples die oneindig herhaald worden, worden aangevuld met vocalen die "zwemmen" in de galm, evenals de instrumentale inbreng. Even klinkt dit aangenaam maar ik zit toch eigenlijk na enkele minuten wel te wachten op een muzikale wending die uiteindelijk niet komt. "Morning Mr. Magpie" heeft een "nerveus" ritme aangevuld met bijna hypnotiserende klanken en een eentonige zang. Opnieuw zit ik te wachten tot er instrumentaal iets interessants gaat gebeuren maar ook in dit nummer blijft het achterwege. "Little By Little" brengt ook hier geen verandering in. Yorke's zang klinkt hier zelfs wat zeurderig en is voor mij een dieptepunt. Het instrumentale "Feral" heeft opnieuw een "nerveus" ritme, slechts aangevuld met een serie samples. Alsof er iemand een middagje met Apple's Garageband heeft zitten spelen? Tot dan toe heb ik nog geen moment het gevoel gehad naar een band te zitten luisteren. Ook de single "Lotus Flower" brengt daar geen verandering in. Op "Codex", dat door piano gedragen wordt, staat ook de sfeer die het oproept weer op de eerste plaats. Een aanstekelijke melodie moet het echter ontberen. Het enige nummer dat echt mijn aandacht weet te vangen is "Give Up The Ghost". Precies datgene wat de band in de voorgaande nummers niet voor elkaar krijgt lijkt hier wel te lukken. Een sfeer oproepen die zo sterk is dat het een melodie in een structuur van couplet / refrein kan vervangen. Het lijkt het uitgangspunt voor "The King Of Limbs" te zijn geweest maar helaas is Radiohead  daarin, met uitzondering van "Give Up The Ghost", naar mijn mening niet geslaagd.

Toch blijf ik me afvragen of de band deze nummers wellicht live beter tot zijn recht zal laten komen. Ik denk namelijk van wel. Zo vind ik de live uitvoering (zie hieronder) van "Lotus Flower" vele malen interessanter dan de studio uitvoering.

"The King Of Limbs" is voor mij teleurstellend. Radiohead is echter een band die op een volgend album weer geheel anders kan klinken. En dus kijk ik gewoon weer met veel interesse uit naar nieuw materiaal.

Eric Krull