Electric Orange werd in 1992 door Dirk Jan Müller (orgel, synthesizer) opgericht, die tot 1994 met gast- muzikanten zijn muziek maakte, maar vanaf dat jaar speelt hij samen met Dirk Bittner (gitaar, zang, percussie). Electric Orange bestaat verder uit: drummer Georg Monheim, Basgitarist, Tom Rückwald en gitarist Joseph Ahns. De band neemt alle muziek in hun eigen studio op en dat geeft ze de ruimte om op te nemen wanneer en hoe lang ze zelf willen. Ze gebruiken daar apparatuur uit de jaren zestig en zeventig voor, maar ook moderne opname technieken. De muziek is geïnspireerd door de krautrock en psychedelica, ontstaat spontaan tijdens sessies en wordt ook tijdens die sessies opgenomen.
Sinds 1993 worden er CD’s en LP’s uitgebracht. Eerst via Manikin records uit Berlijn, Delerium records uit Engeland en MPL (Catweezle) bracht hun CD “Abgelauben” in 2001 uit, in 2003 de vinyl uitgave van “Platte” en in 2005 “Fleischwerk” eveneens alleen op vinyl, maar na die laatstgenoemde release, brengt het Oostenrijkse Sulatron label hun CD’s op de markt en deed re-releases van hun CD’s “Platte”, de cult-CD “Morbus” en de CD “Fleischwerk” met daarop 4 bonustracks van 2005 en 2008.
In de jaren 90 trad de band zelden live op, maar sinds ze vanaf 2003 een vaste band vormen, zijn er optredens geweest met o.a. Man, Guru Guru, Zone Six, Birth Control, Hoelderlin, Kraan en ex-Hawkwind Harvey Bainbridge. Ook speelden ze op grote festivals zoals Burg Herzberg, Roadburn, Yellowstock, Zappanale en waren ze hoofdact bij het zuid_Duitse FreakWeekNoEnd festival in 2006.
De muziek van hun nieuwe CD “Krautrock From Hell” uit 2010 vind ik net als hun eerdere werk in één woord geweldig. De CD begint met “Bandwurm”, dat een sterk hypnotiserend ritme heeft, dat door de bas en drums bepaald wordt en gitaar en synthesizer spelen daaromheen hun eigen partijen.
In “Sundos” bepalen de drums en bas wederom het ritme en deze keer treedt de synthesizer meer op de voorgrond, waardoor een zeventiger jaren sfeertje wordt gecreëerd en de gitaar speelt in dit nummer in mindere mate een rol. Dan volgt een psychedelisch nummer, getiteld “Chorg (cpt.Gyrock’s), dat bijna 11 minuten duurt en de band neemt je daarin mee in een trip terug in de tijd. Ik voel de jaren zeventig herleven en Electric Orange weet me in een lichte trance te brengen met dit fantastische stuk muziek.
Ook “Hers” is weer zo’n nummer waar je niet omheen kan; psychedelisch, intrigerend en dit maal gedomineerd door de gitaar en synthesizer, die je eerst gedurende een minuut of drie in een hypnose brengen, waarna het nummer verandert, doordat niet alleen het ritme verandert, maar er ook in gezongen wordt, waardoor de muziek naar pop neigt te gaan.
Vervolgens krijg je “Kunstkopf” te horen, dat een mix is van psychedelica en krautrock en dan volgen er nog twee songs, die samen zo’n dikke veertig minuten duren. Dat zijn het rustig beginnende “Neuronomicon”, dat met een stukje akoestisch begint en langzaam over gaat in een symfonisch stuk, dat op zijn beurt over gaat in een psychedelisch stuk, met sterk vervormde zang en daarna verandert het weer in een zwaar en duister stuk muziek, om vervolgens terug te keren naar symfonisch.
Als laatste staat het zeer psychedelische “Wurmloch” op deze schitterende CD, waar je als muziekliefhebber niet omheen kan en mag.
Carry Munter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten