Review: So Beautiful Or So What - Paul Simon - 2011

So Beautiful Or So What - Paul Simon

"So Beautiful Or So What" is de opvolger van "Surprise" uit 2006. De fans hebben dus even moeten wachten. De bijna 70 jarige Paul Simon laat zich niet haasten. En waarom zou hij ook?

"Getting Ready For Christmas Day" is geen goede keuze als openingsnummer om de eenvoudige reden dat het het minst geslaagde nummer van het album is. Daarnaast heb ik geen idee waarom de akoestische gitaar is voorzien van een effect dat het geluidsniveau laat fluctueren. Het is vooral irriterend wanneer je luistert met een koptelefoon. Qua melodie valt er te weinig te beleven en de gesproken fragmenten voegen weinig toe. Op "The Afterlife" is opnieuw de akoestische gitaar slachtoffer van hetzelfde effect, dit keer minder overheersend. Het ritme en de zanglijn is op dit nummer een stuk interessanter en maakt je nieuwsgierig naar de rest. Hints naar "Graceland" zijn duidelijk aanwezig. Op "Dazzling Blue" krijg je voor het eerst wat je gewend bent van Paul Simon. Een sterk ritmisch en melodieus geheel van percussie, gitaar en zang in een stijl die onmiskenbaar de zijne is. Prachtig dus. "Rewrite" is het eerste echte hoogtepunt op "So Beatiful Or So What".  Werkelijk alles aan dit nummer kan zich meten met het beste wat Simon ooit gebracht heeft. De gitaarpartijen zijn verrassend, de zang is ritmisch en verhalend en doet denken aan de Simon uit vervlogen tijden. Wanneer iemand op 70 jarige leeftijd een van zijn beste nummers ooit brengt dan kun je toch niet anders dan heel veel respect opbrengen. Toch slaagt Simon er niet in dit hoge niveau een heel album lang vol te houden. "Love And Hard Times", is een intieme, ingetogen song waarin het verhaal de hoofdrol krijgt. Maar na enkele minuten mis ik toch melodie, een tweede stem of instrumentaal interessante partijen ondanks de subtiele arrangementen op de achtergrond. Hoe sterk de teksten van Simon ook zijn (ik geloof niet dat hij in staat is een slechte tekst te schrijven) het nummer is aangenaam maar nooit imponerend. "Love Is Eternal Sacred Light" bewijst opnieuw zijn schrijverstalent. Wat te denken van het volgende fragment:

 "Earth becomes a farm
Farmer takes a wife
Wife becomes a river and the giver of life
Man becomes machine
Oil runs down his face
Machine becomes a man with a bomb in the marketplace
Bomb in the marketplace, bomb in the marketplace".

"Amulet" is een kort instrumentaal fragment en gaat vooraf aan het volgende hoogtepunt; "Questions For The Angels".  Waar "Love And Hard Times" net niet in slaagt neemt dit nummer je aandacht volledig in beslag. Dit keer komt het verhaal met subtiele begeleiding van gedempte gitaar en harp(?) volledig tot zijn recht en je houdt je adem in tot het einde. Simon op zijn best, en vooral heel indrukwekkend.  "Love and Blessings" bevat mooi gitaarspel, electrisch en akoestisch en heeft een jazzy break. De zanglijn is mij echter te eentonig en maakt het tot een onopvallend nummer.  De titletrack "So Beautiful Or So What" heeft hetzelfde probleem. Een te vaak herhaald gitaarloopje en een vrij eentonige zang met een plotselinge fade-out is niet de afsluiter die je zou wensen. Een sterk refrein is wat ik mis in dit nummer.

Op "So Beautiful Or So What" keert Paul Simon terug naar de basis: gitaar/zang en borduurt daarmee niet verder op de sound van zijn voorganger "Surprise" waar Brian Eno als producer zijn stempel op drukte. Simons stem is weliswaar wat "dunner" geworden maar nog steeds een genot om naar te luisteren. De hoogtepunten zijn op dit album van ouderwetse kwaliteit maar de mindere nummers laten vooral qua melodie wat te wensen over.

Eric Krull