woensdag 10 maart 2010

Review: Nobody's Tune - Wouter Hamel - 2009

Een mengeling van jazzy pop en een vleugje jaren 50 sfeer. Als ik de muziek van Wouter Hamel moet omschrijven dan komt dit het dichtst in de buurt. Een vergelijking met andere bands/artiesten is moeilijk te maken. En dat is een compliment. Dit is een artiest die de muziek brengt die hij gevonden heeft in zijn ziel. Van begin tot eind blijft dit album op een hoog niveau. Geen "filler" te ontdekken. Een verademing tussen de vele albums die worden uitgebracht rond 2 of 3 singles met begeleidende, kosten verslindende, video's in de wereld van popsterren en platenmaatschappijen. Is "Nobody's Tune" dan geen commerciĆ«le plaat? Zeker wel. De melodieĆ«n verleiden je tot meezingen en op de ritmes kun je niet stil blijven zitten.  "in Between" is terecht single-materiaal maar ook "See you Once Again", "March April May" en "One more Time On The Merry-Go-Round" hebben zeker hitpotentie. "Sir Henry" is een laid-back nummer dat zo uit een scene van een jaren 50 Hollywood film afkomstig lijkt te zijn waarin een shot wordt getoond van een rokerig, bijna verlaten, cafe diep in de nacht. Ook "Big Blue Sea" met het "babababdawahwoohwaah" in de achtergrond vocalen zit vol met hints naar de muziek van lang vervlogen tijden. De sfeer die het album als geheel neerzet is het sterkste punt. De producer, Benny Sings, zal hier zeker debet aan zijn geweest. Wanneer artiest en producer elkaar vinden kan dat tot grootse dingen leiden. "Nobody's Tune" is dan ook een prachtig album geworden dat iedere muziekliefhebber gewoon niet kan laten liggen.

Eric Krull


1 opmerking:

  1. Gisteren gekocht! prachtige cd. maakt de verwachting helemaal waar. kan niet wachten tot de volgende.

    groetjes jeanine

    BeantwoordenVerwijderen