donderdag 11 maart 2010

Review: Bells - Laura Jansen - 2009

Laura Jansen, een nieuw nederlands talent, doet me aanvankelijk denken aan Fay Lovsky. Vooral in de tweestemmig gezongen passages en in "Wicked World". Jansen's stem is licht en helder en klinkt hier en daar zelfs nog wat meisjesachtig. Het openingsnummer "The End" en  "Bells" en laten meteen horen dat ze zich prettig voelt in sobere, ingetogen nummers waar haar stem in combinatie met voornamelijk piano alle ruimte krijgt. De "Kings of Leon" cover  "Use Somebody"  is daar een prima voorbeeld van. Normaal gesproken ben ik geen liefhebber van covers maar deze uitvoering brengt haar talent duidelijk in beeld al hadden de "ooh,  ooh's" wat mij betreft wat minder gemogen. Het "Come To Me" volgt hetzelfde recept maar heeft een meer jazzy benadering die heel goed uitpakt en eigenlijk smaakt naar meer. "Elijah" voelt aan als een b-kant en maakt weinig indruk, de zang klinkt tevens wat zeurderig. "Signal" is een song die zijn weg niet lijkt te kunnen vinden en als los zand aan elkaar hangt. "Perfect" daarentegen is een mooie compositie waar ook de begeleiding een belangrijke bijdrage aan het geheel vormt. Na zo'n 2 en een halve minuut neemt het nummer een wending om vervolgens weer terug te keren in het refrein.

Het zijn meer van dit soort nummers waar het  "Bells" wat aan ontbreekt om echt indruk te kunnen maken. Laura Jansen heeft echter meer dan genoeg in huis om haar volgende album als geheel meer vorm te geven. En dat zou wel eens heel interessant kunnen worden.

Eric Krull

Geen opmerkingen:

Een reactie posten