Hun doel was het maken van muziek voor films en omdat ze live wilden optreden werd het project met 3 leden uitgebreid, waarvan 2 violisten en 1 cellist. In 2008 werd hun debuut CD “Musique Du Crepescule” via het Equilibrium label uitgebracht en de band kreeg daarmee en door hun geweldige live optredens de nodige lof. “Demain C’etait Hier” is hier de opvolger van en bevat 12 composities, die net als bij hun debuut CD aan het klassieke grenzen.
Het openings nummer “Zenith” is een stuk dat begint met violen en cello, waaraan heel subtiel de piano wordt toegevoegd en verder in het nummer de achtergrond zang, die, zoals op de eerste CD ook al het geval was, op magistrale wijze wordt vertolkt, waarbij hemelse klanken mijn oren binnen komen. De spanning van “Cyclogenese” is vanaf de eerste tonen voelbaar en dit indringende nummer, zou wel eens de totale doorbraak van de band in kunnen luiden. Het nummer begint met klassiek aandoende muziek, die vrij zwaarmoedig klinkt maar naarmate het vordert steeds meer de kant van de rock opzoekt en het laatste gedeelte is zelfs licht experimenteel te noemen.
“Teletemps” opent met pianoklanken, gevolgd door de violen en cello, die vrij stevig beginnen, maar al snel wordt het allemaal een stuk rustiger en ook nu weer heb ik idee bij een klassiek concert te zitten en ik geniet met volle teugen van dit schitterende stuk, dat hier en daar een beetje een trieste ondertoon bevat. “Cyrius B” is zelfs een nog triester stuk , waar de weemoed vanaf druipt, maar desondanks mijn aandacht stevig weet vast te houden, alsof ik onder hypnose ben.
“Soupir” ademt diezelfde sfeer uit, maar ook nu houdt ik mijn oren gespitst, want je weet maar nooit wat er gaat komen, zo spannend is deze muziek.
Vervolgens komt “Allegra Aeternae” voorbij, waar Les Fragmants De La Nuit een schitterend bombastisch einde aan heeft weten te maken en ik kom hiervan in een jubelstemming.
Dan volgt “Marche Nocturne”, weer zo’n heerlijk stuk, gevolgd door “Les Canons Du Ciel”, dat op gedragen is aan de nagedachtenis van Bolal Dia.
Het titelnummer van de CD “Demain C’etait Hier”, een vrij kort nummer, is rustig en klinkt, net als de rest van de muziekstukken prachtig. Na “Lunistice”, dat eveneens schitterend en intrigerend gespeeld wordt, volgt “Des Restes Vivaces”. Dit wijkt compleet af van de rest van de muziek en na een rustig begin, gaat het over in een vrij agressief ritme, dat steeds meer opgevoerd wordt en net als ik denk dat het tempo weer rustiger wordt, schiet het weer omhoog. De laatste tonen komen van “Thaymiz Dih Enemy” en dit nummer met de nodige tempowisselingen en opzwepend ritme brengt mijn oren wederom in verrukking, waardoor ik besluit om de CD nogmaals te beluisteren, om te horen of toch nog iets gemist heb.
Les Fragments De La Nuit hebben met “Demain C’etait Hier” een fantastisch stuk muziek afgeleverd, dat iedere muziekliefhebber in vervoering zal brengen.
Carry Munter
check my blog out :)
BeantwoordenVerwijderenwww.c-musicreviews.blogspot.com