De CD Lunatics is via Nasoni Records uitgebracht en niet, zoals je zou verwachten, via Dave’s eigen Sulatron label. Lunatics bevat 5 lange nummers, waarvan de kortste 5.30 minuten duurt en de langste 23.00 minuten. Het eerste nummer “Gefaehrliche Planetengirls” pakt me meteen helemaal in en deze 12.30 minuten durende progressieve psychedelische spacerock mix is precies wat ik van de CD verwacht had, de muziek van Dave kennende.
“Lunatic”, dat bijna 12 minuten duurt, sluit hier passend op aan en ook dit is weer zo’n progressief nummer, waarin ik me kan laten meevoeren en me even opgenomen voel door de muziek.
Dan volgt het 19 minuten durende “Brain Eaters” en inderdaad het is net of je brein opgegeten wordt, maar dan in positieve zin. Even geen gedachten, maar puur muziek, die mijn gedachten weg spoelt; progressief psychedelisch met een licht bedwelmend effect, waardoor ik alle tijdsbesef mis.
Het volgende nummer heet “Hotel Hell” , een cover van een song van Eric Burdon en dit is het eerste nummer waarin gezongen wordt. Dit is het kortste nummer van de CD, maar daarom niet het minste, want deze psychedelische uitvoering is geweldig. Als afsluiter van de CD hoor je “Moon Love”, dat het langste nummer is. Het begint rustig en erg psychedelisch en ook de zang roept die sfeer op en hier en daar hoor ik vroege Pink Floyd invloeden, maar langzaam maar zeker wordt de muziek steviger, maar zeker niet minder psychedelisch en uiteindelijk komt het tot een climax. Dit is voor mij zonder twijfel het beste nummer van de CD, die je zeker niet mag missen!
CD Nasoni Records 2010
Carry Munter
He Car, volgens mij is dit de eerste 5 sterren review op ons weblog!
BeantwoordenVerwijderen