Review: Hundreds - Hundreds - 2011

Hundreds - Hundreds 2011

Philipp en Eva Milner, broer en zus, vormen "Hundreds". Hun gelijknamige debuutalbum komt 4 april uit in de Benelux via Sinnbus / Rough Trade. Elektronische pop is de meest voor de hand liggende omschrijving van hun muziek maar daarmee doe je hen tekort.

Het eerste wat opvalt aan het geluid van Hundreds is het ontbreken van vertrouwde synthesizer geluiden (strings, brass) die vele andere elektronische pop bands juist wel veelvuldig gebruiken. Het duo experimenteert er lustig op los met klanken en samples met als resultaat een heel eigen geluid. Zo zul je bijvoorbeeld niet alleen elektronisch nagebootste snaredrum of hi-hat geluiden horen maar worden deze regelmatig vervangen door geheel andere klanken die je niet zou verwachten. Dit vereist enige gewenning wanneer je de muziek van Hundreds voor het eerst hoort. Het is echter zo slim geproduceerd dat het al snel bijna "natuurlijk" aanvoelt. Deze aanpak heeft ook nadelen, een makkelijk in het gehoor liggende drum beat is niet vanzelfsprekend. Maar daar moet de muziek van dit duo het dan ook niet van hebben. Sfeer, daar draait het om.
Eva's stem blijkt perfect te passen tussen de klanken die broer Philipp tevoorschijn tovert. Het openingsnummer "Solace" is werkelijk prachtig. Heeft het het pakkendste refrein ooit? Nee, maar wat een sfeer en mooie zanglijn die ook prachtig warm klinkt! Het subtiele gebruik van samples vult het geheel aan. "Grab The Sunset" heeft een onderdrukte up-tempo beat, piano fragmenten en opnieuw sterke zanglijn.

"Happy Virus" is de eerste single. En terecht, het is het meest toegankelijke nummer met een aanstekelijk ritme en refrein. De live uitvoering hieronder is (te)kort maar krachtig en muzikaal zelfs nog interessanter.  "I Love My Harbour" slaagt er opnieuw in een sfeer op te roepen waarbij je lekker onderuit zakt op de bank en wegdroomt met de koptelefoon op. Luistermuziek dus. "Blank" is een korte instrumentale track.  "Machine" is qua melodie en zanglijn wat minder indrukwekkend dan voorgaande nummers. Met "Song For A Sailor" heeft Hundreds mijn aandacht weer te pakken. Ritmisch aanstekelijk en een hele slimme sample in het refrein. "Walking On Rails" is wederom een aardige korte instrumentale track. "Wait For My Raccoon" is niet het meest toegankelijke nummer op "Hundreds" maar heeft wel zijn eigen charme. Je zou dit toch redelijk experimentele muziek kunnen noemen! De vocalen zijn opnieuw sterk. "let's Write The Streets" heeft een heel pallet aan klanken die ritmisch in elkaar zijn verweven, soms heftig, soms ingetogen. "Little Heart" is een ingetogen nummer met prachtige meerstemmige vocalen van Eva. Terwijl de laatste klanken wegzakken bedenk ik me ineens dat ik eigenlijk meer van dit soort meerstemmige vocalen zou willen horen.

"Hundreds" maakt indruk met voor mij "Solace", "little Heart" en "Song For A Sailor" als hoogtepunten. Het album heeft twee of drie keer beluisteren nodig voordat het tot leven komt maar het is er wel een die je niet snel beu zult zijn. Waarom? Omdat het gemaakt is met passie voor muziek in plaats van de drang om snel te scoren.

Eric Krull

Hundreds - Happy Virus | Live at Volksbühne, Berlin from Sinnbus on Vimeo.