 |
| Hills, Hills - 2010 |
Hills, een trio uit Götenborg, nam alle nummers al in 2008 op en bracht 1 daarvan eerder uit op cassette. De band is sterk beïnvloed door de progressieve rock muziek van bands uit de 70, krautrock, psychedelische muziek en door de monotonie van the Velvet Underground.
De CD begint met “Death 1”, een spacy stukje progressieve rock, waarbij de synthesizer en een monotone hypnotiserende bas het ritme bepalen. Dan volgt “Istiklal Street”, een vrij lang psychedelisch experimenteel nummer met spacerock invloeden, dat tegen het einde over gaat in progressieve rock. Vervolgens hoor je “You Talk The Talk”, dat bepaald wordt door bas en fluit, waarbij een monotone piano toon door het hele nummer loopt en dit nummer wordt naar een climax gebracht doordat het tempo langzaam opgevoerd wordt en de gitaar steeds meer aanzwelt.
“Rainship (Solregn) heet het volgende nummer, dat met stromend water en handgeklap begint en na enkele tijd gaat dit bijna 12 minuten durende nummer over in een stuk progressieve rock, dat me in een lichte trance brengt en me daardoor de muziek in lijkt te zuigen, zodat ik het gevoel krijg er deel van uit te maken. Daarna volgt “Ex Oblivione”, een rustig psychedelisch nummer, dat door de drums en bas gedomineerd wordt en via de synthesizer het psychedelische effect mee krijgt.
“Schlaraffenland” is een lang progressief rock nummer, dat in één tempo gespeeld wordt en ook nu weer weet de band me in een roes te krijgen met hun hypnotiserende ritme.
De afsluiter van de CD heet “Messias” en dit nummer verscheen al eerder en wel op een cassette in 2008. Dit is een stevig, maar vrij rustig nummer met een monotoon ritme, waardoor ik als geboeid blijf luisteren en besluit de CD nogmaals te draaien.
Carry Munter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten